Bedtime Story | Ghost's Fear of Humans

Storybooks is now on the app store!

Ghost's Fear of Humans

Strach ducha przed ludźmi

There once was a friendly ghost named Ghost. Ghost lived in an old, spooky mansion on top of a hill. While Ghost loved his gloomy home, he was terribly afraid of humans. Whenever he heard their footsteps or saw their shadows, Ghost would hide under his bedsheet. He didn't understand why humans were so scary to him. Był kiedyś przyjazny duch o imieniu Ghost. Duch mieszkał w starej, upiornej rezydencji na szczycie wzgórza. Podczas gdy Ghost kochał swój ponury dom, strasznie bał się ludzi. Za każdym razem, gdy słyszał ich kroki lub widział ich cienie, chował się pod prześcieradłem. Nie rozumiał, dlaczego ludzie są dla niego tak przerażający.

Friendly ghost with white sheet and sad face, floats silently hiding under his bedsheet, dark and spooky colors

One day, Ghost decided it was time to face his fears. He peeked out from under his bedsheet and saw a little girl named Lily playing in the garden. She had a bright smile and colorful clothes. Ghost was nervous but curious. He floated closer to her, staying hidden. Pewnego dnia Ghost zdecydował, że nadszedł czas, aby stawić czoła swoim lękom. Wyjrzał spod prześcieradła i zobaczył małą dziewczynkę imieniem Lily bawiącą się w ogrodzie. Miała promienny uśmiech i kolorowe ubrania. Duch był zdenerwowany, ale ciekawy. Podpłynął bliżej niej, pozostając w ukryciu.

Curious Friendly ghost with white sheet and sad face, floats silently floating near Little girl with bright smile and colorful clothes, vibrant colors for Lily's clothes

Lily turned around and saw Ghost floating there. She didn't scream or run away, instead, she giggled. 'Hello, friendly ghost,' Lily said with a kind voice. Ghost was surprised by her reaction. He slowly revealed himself, still a bit scared. 'Are you really friendly?' he asked. Lily odwróciła się i zobaczyła unoszącego się tam Ducha. Nie krzyczała ani nie uciekała, zamiast tego chichotała. - Witaj, przyjacielski duchu - powiedziała Lily miłym głosem. Duch był zaskoczony jej reakcją. Powoli się ujawnił, wciąż trochę przestraszony. „Czy naprawdę jesteś przyjazny?” on zapytał.

Little girl with bright smile and colorful clothes giggling, Friendly ghost with white sheet and sad face, floats silently half-hidden showing his scared face

'Of course I am!' Lily replied. 'Just because you're a ghost doesn't mean you have to be scary. I know you're just as scared of me as I am of you.' Ghost's eyes widened. Lily was right! They both had fears and there was no need to be scared of each other. 'Oczywiście, że jestem!' Lilia odpowiedziała. „Tylko dlatego, że jesteś duchem, nie oznacza, że musisz być przerażający. Wiem, że boisz się mnie tak samo jak ja ciebie. Oczy Ducha rozszerzyły się. Lilka miała rację! Obaj mieli lęki i nie było potrzeby bać się siebie nawzajem.

Eyes widening of Friendly ghost with white sheet and sad face, floats silently, Little girl with bright smile and colorful clothes comforting him, warm and friendly colors

From that day on, Ghost and Lily became best friends. Lily would visit Ghost in the mansion and they would play all sorts of fun games. Ghost realized that not all humans were scary, and humans learned that not all ghosts were mean. They taught each other to be brave and kind. Od tego dnia Ghost i Lily zostali najlepszymi przyjaciółmi. Lily odwiedzała Ducha w rezydencji i grali we wszelkiego rodzaju zabawne gry. Duch zdał sobie sprawę, że nie wszyscy ludzie są przerażający, a ludzie nauczyli się, że nie wszystkie duchy są podłe. Uczyli się nawzajem odwagi i życzliwości.

Friendly ghost with white sheet and sad face, floats silently and Little girl with bright smile and colorful clothes playing games, happy and bright colors

Ghost also realized that he wasn't the only friendly ghost in the mansion. He introduced Lily to his ghost friends, and soon the mansion was filled with laughter and friendship. Ghost's fear of humans disappeared completely, and he lived happily ever after with his new human and ghost friends. Duch zdał sobie również sprawę, że nie był jedynym przyjaznym duchem w rezydencji. Przedstawił Lily swoim przyjaciołom-duchom i wkrótce posiadłość wypełniła się śmiechem i przyjaźnią. Strach Ghosta przed ludźmi zniknął całkowicie i żył długo i szczęśliwie ze swoimi nowymi przyjaciółmi, ludźmi i duchami.

Friendly ghost with white sheet and sad face, floats silently introducing Little girl with bright smile and colorful clothes to other friendly ghosts, joyful and vibrant colors

Reflection Questions

Why was Ghost afraid of humans?
How did Lily react when she saw Ghost?
What did Ghost learn from his friendship with Lily?

Read Another Story

Have any feedback or suggestions? We're always looking for ways to improve!